हे टॉवर सारखे दिसणारे मंदिर लाकडी वासे आणि दगड वापरुन बांधलेले आहे..
दगडांची एक रांग आणि त्यावर लाकडी वाशांची
एक रांग अशाप्रकारे दगड आणि वासे एकमेकांवर रचुन हे मंदिर बांधलेले आहे.
दगडांमधील लाकडी वाशांवर कोरीव काम केलेले आहे.
 |
| Shangchul Mahadev Temple, Shangarh |
मंदिराच्या भव्य लाकडी प्रवेशव्दारावर अप्रतिम कोरीव
काम आहे. त्यात दशावतार कोरलेले आहेत. ( मंदिर शंकराचे असूनही प्रवेशव्दारावर
दशावतार कोरलेले आहेत.) प्रवेशव्दाराच्या वर असलेल्या दोन मजल्यांना
कोरीवकाम केलेले कमानदार सज्जे आहेत. त्यावर मंदिराच्या गाभार्‍यात
शंकराची मुर्ती व पिंड आहे. मंदिराच्या उतरत्या छपराला छोट्या
घंटा टांगलेल्या आहेत. वार्‍यामुळे होणारा त्यांचा किनकिनाट मन प्रसन्न करुन जातो.
 |
| Shangchul Mahadeo Temple, Shangarh |
 |
| Wood carving |
पहिल्या दिवशी शानगड थाच (Medow) आणि शांग्चुल
महादेव मंदिर पाहून झाल्यावर दुसर्‍या दिवशी सकाळीच शानगड पासून ३ किलोमीटर अंतरावर
असलेला "बार्शानगड ( Barshangharh) धबधबा पाहायला जावे. शानगडमधून एक कच्चा रस्ता जंगलातून
दरीच्या काठाने फ़िरत-फ़िरत धबधब्या पर्यंत जातो. या रस्त्यावर
असलेल्या पहिल्याच मोठ्या ओढ्याच्या पुलाखाली पाणचक्की आहे. ओढ्यातले
पाणी एका लाकडी पाटाव्दारे या पाणचक्कीत वळवलेले
आहे. या पाण्याच्या शक्तीवर चक्की फ़िरवून धान्य दळले जाते.
रस्त्याच्या दुतर्फ़ा फ़ुललेली फ़ुल, वहाणारे ओढे
ओलांडत रमतगमत तासभरात आपण धबधब्याकडे जाणार्‍या पायवाटेवर पोहोचतो. इथे दाट जंगल आहे. इथे असलेल्या मोठ्या वृक्षांखाली बसण्यासाठी देवदारचे ओबडधोबड ओंडके व त्यावर
फ़ळ्या टाकून बाकडे बनवलेले आहेत. त्यावर थोडावेळ विश्रांती घेऊन
आजुबाजूला दिसणार्‍या पक्षी आणि फ़ुलपाखरांचे निरिक्षण आणि छायाचित्रण करण्यात मस्त
वेळ जातो. या भागात आढळणार्‍या Yellow Beeled Blue
Magpie या लांबलचक शेपटी असलेल्या सुंदर पक्ष्याचे प्रथम दर्शन मला इथेच झाले.
इथुन पुढे धबधब्या पर्यंत १० मिनिटाची खडी चढण आहे. ती चढून गेल्यावर धबधब्याचा आवाज कानावर पडतो, समोर कड्यावरुन कोसळणारा सुंदर धबधबा
दिसतो. धबधब्याच्या नादाला छेदत जंगलातून येणारे पक्ष्यांचे आवाज,
धबधब्याच्या पाण्यावर पडलेल्या उन्हामुळे मध्येच उमटणारे इंद्रधन्युष्य
पाहात तिथे बसले की वेळ कसा जातो कळत नाही. शानगड ते बार्शानगड धबधबा हे अंतर जाउन येऊन ६ किलोमीटर आहे. या कच्च्या रस्तावरुन कारनेही जाता
येते. पण चालत जाण्यात जास्त मजा आहे. सकाळ
धबधब्यावर घालवल्यावर संध्याकाळी गावातली एखादी पायवाट पकडून फ़िरायला जाता येते किंवा
“थाच”ला जाऊन किंवा एखाद्या कड्यावरुन सुर्यास्त
पाहाता येतो.
 |
| Yellow Beeled Blue Magpie |
 |
| Yellow Beeled Blue Magpie |
तिसर्‍या दिवशी रुपी रैला धबधबा
, रैलाचे जुळे मनोरे
(Twin Towers) , देवरी जवळ असलेली पहाडातील गाव आणि मंदिरे अशी
आजुबाजूची ठिकाण पाहाण्यासाठी गाडी भाड्याने
करावी लागते. शानगड ते शानगड ८० - ८५ किलोमीटर
अंतर आहे. पण ही ठिकाण एकमेकांपासून लांब आणि वेगवेगळ्या वेगवेगळ्या
डोंगरांवर असल्यामुळे घाट चढावे आणि उतरावे लागतात. या भागात
दिवसातून एखाद दुसरी बस असल्याने ही तीन ठिकाणे
पाहाण्यासाठी २५००/- रुपये टॅक्सी भाडे घेतात. शानगडचा घाट उतरुन रोपा गाव ओलांडल्यावर उजव्या बाजूला सैंज नदीवरचा पूल लागतो.
हा पूल ओलांडाल्यावर वीज निर्मिती केंद्राच्या बाजूने रस्ता धबधब्याकडे
जातो. गाड्यांसाठी पार्किंग आहे तेथुन कच्च्या रस्त्याने आणि
पुढे पाउलवाटेने १५ मिनिटे चालल्यावर आपण धबधब्यापाशी पोहोचतो. हा धबधबा बार्शानगड धबधब्या पेक्षा सुंदर आणि मोठा आहे. धबधब्या जवळ उभ राहून त्याच नितळ , थंड पाणी थेट अंगावर
घेता येत.
 |
| Rupi Raila waterfall |
 |
| Plembeous Water Redstart |
या ठिकाणी मला Plembeous Water Redstart या निळ्या रंगाच्या छोट्या पक्षाची
सुंदर छायाचित्र मिळाली. घरटं बांधण्यासाठी तो काड्या जमा करत होता. मनाजोगी काडी सापडल्यावर आणि ती घरट्यात रचून आल्यावर तो धबधब्या जवळील पाण्यात
असणार्‍या एका मोठ्या खडकावर जाऊन बसत होता. शत्रुला घरट्याचा
सहजासहजी पत्ता लागू नये यासाठी पक्षी थेट घरट्यात न जाता मध्ये एखादा थांबा घेतात.
हि त्यांची नेहमीची जागा असल्याने तो पक्षी निर्धास्त होता आणि मला मनसोक्त
छायाचित्र मिळाली.
रुपी रैला धबधबा पाहून जुळे मनोरे (Twin Towers) पाहाण्यासाठी गाडीने पुढे निघालो. वळणावळणांचा रस्ता डोंगरावर चढत होता. समोरच्या डोंगरावर वेगवेगळ्या उंचीवर घर दिसत होती. तिथे पोहोचणार्‍या दुर्गम पायवाटा पाहाता ही घर बांधण्यासाठी सामान कसे नेत असतील आणि जीवनावश्यक वस्तू आणण्यासाठी रोज किती पायपीट करावी लागत असेल. त्यातली काही एकेकेटी घर आणि डोंगर उतारावर केलेली शेती अशक्य जागी होती.
 |
| दुर्गम जागेवरील घर , शेत |
अशाच एका घराचे छायाचित्र घेण्यासाठी गाडी थांबवली. माझ्या बरोबर गाडीचा चालकही बाहेर आला. त्याला मला पडलेले प्रश्न विचारल्यावर तो म्हणाला, "पहाडातल्या लोकांना त्याची सवय असते. एखादा झरा बघून अशी घर आणि शेती केली जाते. मुळात गरजा कमी असल्याने फ़ार खाली शहरात जास्त वेळ जायचा प्रश्न येत नाही. कधी कधी मात्र अशा अडनिड्या, धोकादायक जागी मुद्दामहून शेती करतात. तिथे अफ़ु वगैरे पिक घेतली जातात. त्या जागेच्या दुर्गमतेमुळे पोलिस तिथे पोहोचु शकत नाहीत. अशाप्रकारे श्रीमंत झालेले काही लोक मला माहिती आहेत".
 |
| Rupi raila Twin Towers |
 |
| रुपी रैलाची मधील आजी |
 |
| खिडक्यांच्या चौकटीवरील नक्षीकाम |
शानगडहून रोपाला जेवढ उतरलो त्याच्या
दुप्पट वर चढत होतो . जिथे थोडीशी सपाटी
होती तिथे शेती आणि वस्ती दिसत होती. दूर खाली सैंज नदीवरचा वीज
प्रकल्प दिसत होता. धबधब्या पासून १५ किलोमीटरवर मुख्य रस्ता
सोडून एक छोटा रस्ता रैला गावातील जुळ्या मनोर्‍यांकडे जातो. जेमतेम एक गाडी जाईल अशा छोट्या रस्त्याने १.५ किलोमीटर गेल्यावर थेट जुळ्या
मनोर्‍यांच्या खाली पोहोचलो. रस्त्याच्या कडेला गाडी लावून थोड्या
पायर्‍या चढून गेल्यावर दोन मनोर्‍यांच्या मध्ये पोहोचलो. शानगड
मध्ये पाहिलेल्या महादेव मंदिरांसारखेच हे मनोरे होते. मनोर्‍यांची
दार बंद होती, म्हणुन बाजूला असलेल्या घरात डोकावलो तर एक बाई
हातमागावर शाल विणत होती. मनोरे पवित्र स्थळ असल्याने आणि आता
धोकादायक स्थितित असल्याने फ़क्त पुजारी आत जातो असे तिने सांगितले. त्यातल्या एक मनोरा दुरुस्त करुन त्याची रंगरंगोटी केलेली होती. तर दुसरा मनोरा धोकादायक स्थितीत होता. या मनोर्‍यांना
"ठाकुर की कोठी /धलियारा कोठी" या नावाने ओळखतात.
त्याच्या आतील रचना पाहायला मिळाली नाही , त्यामुळे
ती राहाण्यासाठी वापरली जात होती की देऊळ होते हे कळले नाही. या कोठीच्या खिडक्यांच्या चौकटीवर
नक्षीकाम दिसत होते. खिडक्या बाहेरच्या बाजूला रुंद आणि आतल्या
बाजूला निमुळत्या आहेत. या रचनेमुळे थंडीत आत मध्ये उबदार राहात असावे.
रैलाचे मनोरे बघून पुन्हा रोपा पर्यंत
उतरुन दुसरा डोंगर चढून देवरीला (Deohari)
पोहोचलो. देवरी हे डोंगर उतारावर असलेले सुंदर
गाव आहे. देवरी गावातून १) पुंडरिक ऋषी
लेक आणि २) मन्याशी गाव (Manyashi) हे दोन
ट्रेक करता येतात. दोन्ही
ट्रेक रुट एकमेकांच्या विरुध्द बाजूला आहेत . मन्याशी गाव देवरी
वरुन आपल्याला वरच्या बाजूला दिसत असते. तिथे जाण्यासाठी शेताच्या
बांधावरुन ,सफ़रचंदाच्या बागांमधून पायवाट जाते. साधारण अर्धा
ते पाऊण तासात आपण मन्याशी गावात पोहोचतो. इथे गावाच्या दोन टोकाला
दोन मनोर्‍यांसारखी मंदिर आहेत. या टुमदार गावतून आजूबाजूचा परिसर
सुंदर दिसतो. मन्याशीहुन उतरुन देवरी गावात परत येऊन देवरी ते
पुंडरिक ऋषी लेक हा तासभराचा ट्रेक करता येतो. आम्ही दुसर्‍या
दिवशी रोपा मधुन हा ट्रेक करणार होतो त्यामुळे शानगडला परत आलो.
 |
| जंगली जर्दाळु |
चौथ्या दिवशी पुंडरिक ऋषी सरोवर हा
ट्रेक करण्यासाठी शानगडहून सकाळची बस पकडून रोपा गाठले. रोपाला ग्रेट हिमालयन नॅशनल पार्कचे गेस्ट हाऊस रस्त्याला
लागूनच आहे. या गेस्ट हाऊसच्या बाजूने एक कच्चा रस्ता सराहन गावापर्यंत
जातो. पुंडरिक ऋषी सरोवर आणि मंदिर याच गावात आहे. हिमाचल मध्ये फ़िरतांना अनेक छोट्या छोट्या वस्त्यांपर्यंत असे कच्चे रस्ते
पंतप्रधान ग्राम सडक योजनेत झालेले दिसत होते. जीप सारखे वाहान या रस्त्यावरुन जाते.
ज्या ठिकाणी रस्त्यावर पाणी झिरपते अशा अवघड वळणावरचा थोडासा भाग सिमेंट
कॉन्क्रिटने बांधून काढलेला दिसतो. या रस्त्यामुळे या दुर्गम
भागात राहाणार्‍या लोकांची चांगली सोय झालेली आहे. रोपाहून कच्च्या
रस्त्याने दाट जंगलातून चालत निघालो. डाव्या बाजुला एक ओढा खळखळाट
करत वाहात होता . त्या ओढ्या वरचा पुल ओलांडून चढाईला सुरुवात
केली. कच्चा रस्ता बनवलेला असला तरी गावातील लोक पायवाटाच वापरत
असल्याने त्या ठळक आहेत. त्या पायवाटांनी चढायला सुरुवात केली.
सकाळची वेळ असल्याने भरपूर पक्षी दिसत होते. वाटेत
पिवळ्या तांबूस रंगाच्या फ़ळांनी लगडलेली झाड दिसत होती. पुढे
एका गावाजवळ ते झाड पुन्हा दिसल्यावर गावतल्या लोकांना विचारल. ते जंगली जर्दाळुच झाड होते. आपल्याला बाजारात मिळणार
जर्दाळुच फ़ळ मोठ असते हे छोट होते. त्याने झाड हालवल्यावर भरपूर
फ़ळ पडली. त्यातली काही खाल्ली. खूप मधुर
होती.
(या आधी ऑस्ट्रीयातल्या वाचाऊ व्हॅलीत अशी जर्दाळूने लगडलेली झाडं पाहीली होती. (ब्लॉग वाचण्यासाठी लिंकवर टिचकी मारा https://samantfort.blogspot.com/2020/07/offbeat-austria-wachau-valley.html)
वाटेत एके ठिकाणी सिमेंटने बांधलेली टाकी होती. त्यातून बाहेर आलेल्या लोखंडी पाईप मधुन पाणी वाहात होते. बाजूला पाणी साठवण्याची जूनी लाकडी ढोणी पडलेली होती. टाकीच्या आत डोकवलो तर आत दगडात खोदलेले पुरातन कुंड होते. त्यात झर्‍याचे पाणी
येत होते. पुरातन मार्गावर बनवलेली ही पाणपोई होती. हल्लीच त्यावर
छत बनवलेले होत आणि कुण्डातून पाईप काढून बाजूला टाईल्स लावल्या होत्या या सगळ्याचा
खर्च फ़क्त (?) ८ लाख रुपये असे तिथे लिहिलेले होते. कुंडात पाणी कुठून येत हा जसा प्रश्न होता तसाच एवढस बांधकाम केल्यावर उरलेला
पैसा कुठे झिरपतो हाही अनुत्तरीत प्रश्न होता .
 |
| Pundarik Lake trek route |
रोपा पासून ५ ते ६ तासात आपण सराहन
गावात पोहोचतो. गावात चार कार उभ्या
होत्या, आणि बाजूच्या छोट्याश्या मैदानात १०-१५ लोक जमून चर्चा करत होते.
चौकशी केल्यावर कळल की, आता देवरी आणि रोपा
दोन्ही कडून कच्चा रस्ता झालेला आहे. पण तो पावसाळ्यात वापरता
येत नाही. त्यासाठी पक्का रस्ता लवकर बांधावा असे निवेदन देण्यासाठी ही मिटींग होती.
त्यांना पुंडरीक सरोवराची दिशा विचारुन पायवाटेने शेतं ओलांडत थोडेसे
चढुन गेलो. शेतं संपल्यावर जंगलाच्या अलिकडे एक घर होत.
पायवाट चुकून आम्ही घराजवळ पोहोचलो होतो. व्हराण्ड्यात
दोन बायका आणि पुरुष गप्पा मारत बसले होते. त्यांना रस्ता विचारल्यावर
त्या पुरुषाने इंग्रजीत बोलायला सुरुवात केली. तो म्हणाला चला
मी तुम्हाला सगळा परिसर दाखवून आणतो. त्याच नाव लाला होते.
तो देवरी जवळच्या गावात राहातो आणि ट्रेक गाईडच काम करतो. ऑस्ट्रेलियन ग्रुपला घेऊन तो इथे आला होता. त्यातील एक
मुलगा २० वर्षापूर्वी त्याच्या आई वडिलांबरोबर या भागात ट्रेकला आला होता. त्या आठवणी पुन्हा जागवण्यासाठी तो परत इथे आला होता. तो ग्रुप आजच परत मनालीला गेल्यामुळे लाला मोकळा होता. त्यामुळे त्याने आम्हाला
परिसर दाखवायची जबाबदारी स्वत:हुन घेतली.
 |
| Pundrik Lake |
त्या घराच्या मागून जाणार्‍या पायवाटेने
५ मिनिटे चालल्यावर आम्ही पुंडरीक सरोवराजवळ आलो. तिन्ही बाजूला जंगलांनी वेढलेले डोंगर आणि एका
बाजूला गवताळ कुरण, त्यावर चरणारी गुर अस सुंदर दृश्य होत. कुरणात एका बाजूला पुंडरिक ऋषींच
लाकडी छोट मंदिर होत. सरोवरात गवत माजलेल होत आणि त्यात कोणी उतरु नये यासाठी त्या संपूर्ण सरोवराला
कुंपण घालतेल होत. यात्रेच्या
दिवशी फ़क्त सरोवरात स्नानाला जाता येत असे लालाने सांगितले. सरोवराच्या
बाजूने जाणार्‍या पायवाटेने आम्ही चालायला सुरुवात केली. लालाने
सांगितलेल्या एका दंतकथेनुसार सरोवराच्या ठिकाणी पूर्वी लोक शेती करायचे. एकदा लोक
शेतीची काम करत असतांना समोरच्या डोंगरावर एक कुत्रा आला आणि त्याने मनुष्यवाणीत सांगितले
की थोड्या वेळात मोठा पाऊस येणार आहे. सर्व लोकांनी इथून निघून
जावे. पण कुत्र्य़ाच्या बोलण्याकडे लोकांनी दुर्लक्ष केल.
थोड्याच वेळात जोरात पाऊस आला आणि त्याबरोबर डोंगरातून पाण्याचा लोंढा
चिखल ,गाळ, राडारोडा घेऊन आला . शेतात काम करणारे सगळे लोक त्याखाली गाडले गेले. समुद्राची जमिन वर उचलली गेल्यामुळे बनलेल्या ठिसुळ हिमालयात भूस्खलन ही काही
नवीन गोष्ट नाही. पूर्वी कधी काळी इथे घडून गेलेल्या
अशाच एखाद्या घटनेची आता दंतकथा झालेली असावी. लाला कडून कथा ऐकता ऐकता आम्ही सरोवराला
अर्धी फ़ेरी मारली होती. समोर एक आडवी पायवाट
लागली. ही पायवाट थेट शानगडला जाते असे लालाने सांगितले.
या वाटेने पुंडरिक लेक ते शानगड अंतर कापायला ६ तास लागतात, वाटेत दोन धबधबे लागतात. ट्रेकचा विषय निघाल्यावर त्याला
या परिसरात कुठे कुठे ट्रेक करता येईल अस विचारल्यावर त्याने १) समोरच्या डोंगराकडे बोट दाखवून राजथाटी १ दिवसाचा ट्रेक,
२) राजथाटी -बुंगा -
थिनी - रोपा हा तीन दिवसाचा ट्रेक आणि ३) शानगड अर्ध्या दिवसाचा ट्रेक करतात
असे सांगितले. ट्रेक गाईड , गावात राहाण्याची
, जेवणाची सर्व सोय तो करुन देतो.
 |
| जीजी |
 |
| Carving Pundarik Temple |
 |
| Carving on Entrance, Pundrik Mandir |
 |
| Pundrik Temple |
सरोवराच्या बाजूची पायवाट सोडून
आम्ही उजव्या बाजूच्या देवदारच्या जंगलात शिरुन वर चढायला सुरुवात केली. थोडे चढून गेल्यावर ब्रम्हा -
विष्णुच्या मंदिरा जवळ पोहोचलो. हे मंदिर २० वर्षापूर्वी
बांधलेले आहे. मंदिर पाहून पायवाटेने सरोवराच्या विरुध्द बाजूला
चालायला सुरुवात केली . थोड्याच वेळात खाली एक छोटस "थाच"
(मैदान) दिसायला लागल . त्यात एक लाकडी मंदिर होते. डाव्या बाजूला शाळा होती. शाळेतली मुलमुली थाच मध्ये
खेळत होती. थाच मध्ये असलेले मंदिर पुंडरिक ऋषीच होते.
लाकडी मंदिरावर अप्रतिम कोरीवकाम होते. मंदिर वर्षातून ठराविक वेळीच उघडत
असल्याने आत जाता आले नाही. मंदिराला प्रदक्षिणा घालून आतल्या
कोरीव कामाची छायाचित्र घेतली. मंदिराच्या उजव्या बाजूला थोडे
खाली उतरुन गेल्यावर एक नैसर्गिक गुहा आहे. तिथे अनेक झेंडे आणि
त्रिशुळं लावलेली होती. इथल्या देवाच नाव "जीजी" असून त्याला नवस बोलला
जातो आणि तो पूर्ण झाला की झेंडे आणि त्रिशुळ अर्पण करतात. या
भागातली सगळी ठिकाण बघून झाली होती. परतीचा प्र्वास करुन पुन्हा
रोपाला उतरायला २ ते ३ तास लागणार होते. लालाने आम्हाला त्या
ऐवजी देवरीला जा असे सांगितले. तिथून ४ वाजताची बस मिळेल.
आम्हाला देवरीच्या वाटेला लावून लालाने आमचा निरोप घेतला. आम्ही पाऊण तासात देवरीला पोहोचलो. बसने सैंज आणि तिथून
टॅक्सीने शानगड गाठले. ( देवरीला ११ , २ आणि ४ वाजता बस आहेत त्या सैंज पर्यंत
जातात)
शानगड आणि परिसर अजूनही टुरिस्ट
डेस्टीनेशन न झाल्याने स्थानिक लोक व्यवस्थित माहिती देतात, कुठलीही अपेक्षा न ठेवता मदतही करतात. ट्रेकही
स्थानिकांना माहिती विचारुन करता येतात. कुठेही धोका जाणवत नाही उलट स्थानिक योग्य माहिती देतात. ट्रेक न करता फक्त आराम , वाचन करण्यासाठी ही शानगड ही उत्तम जागा आहे.
 |
| School near Pundrik Rishi Mandir |
शानगड मध्ये राहून शानगड थाच (Medow) , शांग्चुल महादेव मंदिर ,बार्शानगड ( Barshangharh) धबधबा पाहायला गाडीची आवश्यकता नाही. या भागात बसेस कमी असल्यामुळे आजूबाजूची ठिकाण फ़िरण्यासाठी एक दिवस गाडी करावी लागते.
 |
| Greay Bushchat करडा गप्पीदास |
 |
| Russet Sparrow लाल गौरय |
शानगड मध्ये दुकान, चहाच्या टपर्‍या किंवा नाश्ता जेवण करण्यासाठी हॉटेल्स, खरेदीसाठी दुकान नाहीत. त्यामुळे फिरण्या बरोबर खरेदी करणार्‍यांची निराशा होऊ शकते.
जाण्यासाठी :- चंदीगड - मनाली रस्त्यावरून चंदीगडहून मनालीच्या
दिशेने जाताना, मनालीच्या अलीकडे ७० किलोमीटर (२ तास) अंतरावर औट नावाचे गाव आहे. या गावाच्या अलीकडे बोगदा आहे. बोगदा जिथे सुरु होतो त्या ठिकाणी उजवीकडील
रस्ता सैंज मार्गे शानगडला जातो. इथून शानगड ३४ किलोमीटर
अंतरावर आहे. या फाट्यावरुन
सैंजला जाण्यासाठी जीप आणि बसेस मिळतात.
बस :- HRTC च्या बसेस औट, कुलू इत्यादी ठिकाणाहून
सैंज पर्यंत जातात. औट टनेल जवळ असलेल्या फाट्यावर त्या थांबतात.
पुढे सैंज मधून प्रायाव्हेट टॅक्सी करून शानगड गाठावे लागते .
औटहुन थेट शानगडला जाण्यासाठी दिवसातून एकच बस संध्याकाळी ४ वाजता आहे. ही बस शानगडला ५.४५ पर्यंत पोहोचते.
रात्री थांबून सकाळी ७.३० वाजता पुन्हा औटला जाते.
कार / जीप :- दिल्ली,
चंदीगडहुन येणाऱ्या बसेस पहाटेच औटला पोहोचतात. त्यावेळी औट टनेल जवळ न उतरता औट गावात उतरून तेथून टॅक्सी करावी. औट ते शानगड १८०० ते २०००/- रुपये भाडे घेतात .
औट टनेल जवळ उतरल्यास तिथे शानगडसाठी शेअर टॅक्सी ८००/- किंवा पूर्ण टॅक्सी बुक केल्यास १८०० ते २०००/- रुपये भाडे घेतात .
विमानमार्गे :- जवळचा विमानतळ भुंतर ५३ किलोमीटर अंतरावर
आहे. भुंटरहुन टॅक्सीने
(वरील मार्गने) शानगडला जाता येते.
ट्रेनने :- जवळचे रेल्वे स्टेशन जोगिंदर नगर शानगड पासून १२३ किलोमीटर अंतरावर आहे. तेथून टॅक्सीने थेट शानगडला जाता येते.
 |
| Golden Emperor |
राहाण्यासाठी :- शानगड मध्ये हळुहळु हॉटेल्स उभी राहात
आहेत. सध्या झोस्टेल, होस्टेलीअर,
आणि अनेक होम स्टेज शानगड मध्ये आहेत. त्यांची
ऑनलाइन बुकींग उपलब्ध आहेत. आम्ही ४ दिवस झोस्टेल मध्ये राहिलो होतो. डॉर्मेट्री
ते डिलक्स रुम असे पर्याय तिथे आहेत. लोकेशन, जेवण, नाश्ता उत्तम आहे.
 |
| Beas River ,Aut |
खाण्यासाठी :- अनेक स्थानिक लोकांशी गप्पा मारल्यावर
कळल की इथला स्थानिक पदार्थ "सिड्डु" आहे. सणासुदीला हा पदार्थ बनवला जातो. हा पदार्थ दोन प्रकारे बनवतात. अक्रोडची पेस्ट घालून
किंवा बटाटे घालून. अक्रोड पेस्ट घालून बनवलेला उच्च दर्जाचा
समजला जातो. झोस्टेलच्या शेफ़ला आम्ही अक्रोड्चा सिड्डु बनवायला सांगितला , दोन सिड्डु मध्येच आम्ही गार झालो. सिड्डु हा करंजी सारखा दिसतो .बाजरीच्या पिठाच्या करंजीत अक्रोड, आलं, लसूण, मिरची, कोथिंबिर एकत्र करुन मिक्सरला लावून त्याच सारण (स्टफ़िंग) बनवतात, ते या करंजीत भरले जाते. करंजी उकडून घेतात. त्यावर तूप चोपडतात. सिड्डु तिखट चटणी बरोबर खाल्ला जातो. यात वापरले जाणारे सर्व पदार्थ उष्ण आहेत. इथल्या थंड वातावरणात भरपूर कॅलरीज मिळण्यासाठी उपयुक्त आहे.
 |
| Siddu सिड्डु |
जाण्यासाठी योग्य वेळ :- शानगडला (समुद्र सपाटी पासून उंची :- ६९०० फ़ूट) वर्षभर जाता येते. एप्रिल ते जुलै हा काळ इथे जाण्यासाठी उत्तम काळ आहे. हिवाळ्यात शानगड आणि आजूबाजूच्या प्रदेशात बर्फ़ पडतो. हा भाग दुर्गम असल्याने आठवड्यातून दोनदा रस्त्यावरचा बर्फ़ साफ़ करणार्‍या सरकारी गाड्या येउन रस्ता मोकळा करतात. त्यानंतरच वाहातुक सुरु होते. तरीही ३१ डिसेंबरला या भागातील हॉटेल्स, होम स्टे हल्ली भरलेले असतात.
 |
| Shangarh |
